Mijn hoofd twijfelt weer en komt met allerlei argumenten waarom ik iets niet zou moeten doen. Omdat het veel geld en tijd kost, en omdat het me verder op een pad gaat brengen waar ik altijd mijn bedenkingen bij had. Maar het trekt me wel. Precies waarom weet ik nog niet, het is een gevoel.
Mijn twijfels heb ik uitgesproken en en dat leverde een aardige discussie op. Iets wat ik normaal het liefst uit de weg ga. En ja, ook dat lost niets op. Proberen uit te leggen wat ik precies bedoel, onder woorden brengen wat me heel na aan het hart staat, vind ik heel lastig. Uiteindelijk werd het een mooi gesprek. De uitkomst was simpel. Ik kan er nog niet precies de vinger op leggen, maar het heeft te maken met de angst om ‘zweverig’ gevonden te worden.
En zoals dat vaker gebeurt lees ik heel toevallig iets over dat onderwerp. Dat er iets in iemands leven kan spelen dat het verdient om neutraal beoordeeld te worden. Dat het er altijd maar net aan ligt vanuit welk oogpunt je iets bekijkt. En daar jouw waarheid aan geeft, net zoals bijna iedereen om je heen dat doet. Gevoed door overtuigingen en ervaringen uit het verleden. Toen ik er op ging letten viel het me op dat men anderen als raar bestempeld, puur omdat ze anders in het leven staan. Deed ik zelf ook. Terwijl als je probeert om ervoor open te staan dat jouw waarheid niet geloofwaardiger is dan die van een ander, dan geef je je denken de ruimte om milder te worden.
In het stuk stond ook dat het belangrijk is om jezelf de ruimte te geven om te zien wat je ziet en te voelen wat je voelt. En dan kom ik weer terug bij mijn vorige blog. Handel je vanuit angst of vanuit liefde.
Photo by Jamez Picard on Unsplash
Jij schrijft het, ik voel het, diep in mij. Zo mooi, zo raak. Dank je wel 😊
Wat mooi gezegd, dank je wel! ❤️
😂😂 Heel herkenbaar Sas 🤪
Gelukkig maar! 🙏
♥️
❤️