Een blog schrijven is niet iets wat ik even tussendoor doe. Vaak begint het met een gedachte, een paar woorden die in me opkomen of ik lees iets waar ik meer over wil weten.
Even zo vaak stokt het schrijven alweer na de eerste twee alinea’s. Gewoon omdat de inspiratie verdwijnt of omdat ik maar niet onder woorden kan brengen wat ik wil zeggen. De blog komt op de stapel concepten en als ik hem weer eens tegenkom, is het onderwerp meestal niet meer zo relevant.
Ik hoef ook niet alle concepten daadwerkelijk online te zetten, vaak is alleen het schrijven al genoeg om de boel op een rijtje te krijgen. Al doe ik dat het liefst letterlijk met pen op papier, schrijven zonder stoppen. Als je namelijk je hoofd leeg schrijft, als je alle ruis weggewerkt hebt, dan kun je pas goed naar de woorden van je hart luisteren. Ik heb de grootste stappen vooruit gemaakt toen ik dat eindelijk doorhad.
De afgelopen drie jaar heb ik 36 blogs gepost en, zoals ik in de laatste hiervoor al schreef, dat heeft vooral mezelf de inzichten gegeven die ik nodig had om mijn weg te vinden. Maar het heeft ook anderen geholpen, omdat ze zich toch herkenden in mijn hersenspinsels en twijfels. En ik zou liegen als ik daar niet trots op ben.
Opmerkelijk is wel dat ik met dit bericht begonnen ben terwijl de vorige nog niet eens af was. De gedachte dat dat waarschijnlijk de laatste zou zijn werd steeds hardnekkiger en daarom besloot ik er maar iets mee te doen. Alleen zorgden vervolgens de laatste schoolexamens, m’n nieuwe baan en als klap op de vuurpijl het motorrijexamen er wel voor dat mijn hoofd te moe was om überhaupt nog te kunnen nadenken. En dus duurde het langer dan verwacht om dat gevoel onder woorden te brengen. Maar ook dat is weer gelukt.
En nu sta ik dus weer op een kruispunt. Ik wil een nieuwe kant op met m’n blog, maar weet op dit moment nog niet welke. De cirkel is rond, dit wordt m’n laatste blog, hoe nu verder…
Ga ik echt stoppen? Dat geloof ik niet en dit is ook vast niet de laatste. Er komt uiteindelijk wel weer iets nieuws. Een gedachte, een paar woorden die in me opkomen of ik lees iets waar ik meer van wil weten.
En ik blijf een trouwe leesfan…..
Kus 💋
Dat is een hele geruststelling. Kus terug! 😘