Durf jij blind te varen op je kompas?

Toen ik eind januari stopte met de stage voor mijn opleiding als doktersassistente, was ik ervan overtuigd dat ik het na de zomer weer op zou pakken. Ik twijfelde wel of ik het juiste pad had ingeslagen, maar kon daarover pas met zekerheid een beslissing nemen als ik het diploma had ontvangen, toch?

Die insteek kwam me bekend voor. Was dat ook niet mijn grootste struikelblok geweest tijdens het re-integratieproces na mijn burn-out? Dat ik eerst weer volledig aan het werk moest zijn om te kunnen beslissen of ik daar nog wel op m’n plek zat? Achteraf wist ik het antwoord op die vraag natuurlijk al lang. Angst voor wat als… is een slechte raadgever.

Niet alleen de twijfels bleven, er kwamen zelfs nieuwe gedachten bij! Eigenlijk was ik wel klaar met thuiszitten, ik wilde weer aan het werk. Hoog tijd dus om de boel weer eens op een rijtje te zetten. Uiteindelijk was de uitkomst heel simpel; ik wil een leuke baan in een leuk team, bij voorkeur in de zorg en het liefst op fietsafstand. 

Hoe toevallig is het dan dat ik die baan eind april zie staan? Bij de vacatures van het UWV? M’n hart maakt een sprongetje en zegt: ‘Dat is ’m, go for it!’. M’n hoofd sputtert tegen, maar die negeer ik dit keer. ‘Nee’ is namelijk ook een keuze en ik kan het afgelopen schooljaar ook zien als een flinke opfriscursus voor een nieuwe baan als medisch secretaresse. 

En dus stuur ik een bericht én word ik uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Een gesprek waar ik, voor het eerst van m’n leven, bijna ontspannen naartoe ga. Geen misselijkmakende zenuwen omdat ik vooral mezelf moet overtuigen dat ik de juiste kandidaat ben, maar een leuk gesprek omdat ik een vacature heb gezien die mij op het lijf geschreven is. 

Na het eerste gesprek ga ik door naar de tweede ronde en mag ik een ochtend meedraaien met mijn nieuwe collega’s. En dat overtuigt mij nog meer dat dit de goede keuze is. Gewoon een leuke baan met leuke collega’s, als medisch secretaresse op de afdeling pathologie.

En, wat denk je? Per 1 juli ga ik aan de slag!

 ‘Hoe dichter bij huis je komt, hoe beter je de weg weet.’

Photo by Jon Flobrant on Unsplash