Een jaar later

Is het echt alweer een jáár geleden? Ongelooflijk toch?

Met therapie, gesprekken, inzichten en veel vallen en weer opstaan ben ik tot de conclusie gekomen dat het paard wel weer in beweging is, maar dat de ruiter nog moeite moet doen om in het zadel te blijven zitten…

Het ‘hoe dan verder?’ is best lastig om te accepteren. En, ondanks dat ik mezelf dit jaar beter heb leren kennen, het blijft keihard werken om ervan overtuigd te blijven dat het allemaal goed komt. Elke twee stappen vooruit betekenen ook weer een stap terug. Maar ik weet dat ik doe wat ik kan en dat er geen magische woorden, trucjes of wondermiddeltjes bestaan die me kunnen helpen om de einddatum aan te geven dat ‘goed is goed genoeg’ is bereikt.

De tijd tikt door en omdat ook de arboarts er niet van overtuigd is dat volledig herstel binnen nu en een half jaar mogelijk is, is er een arbeidsdeskundig onderzoek aangevraagd. Het advies dat daaruit komt is bindend, maar ik heb nog geen idee wat en hoe. En zoals het met alles gaat, is ook dit niet in een paar weken geregeld en zijn we ondertussen alweer ruim 2 maanden verder.

Ondertussen loop ik aardig vast. Ik probeer op kantoor m’n uren verder uit te breiden, maar het gaat heel moeizaam en ik blijf echt steken op een bepaald niveau. Ik probeer m’n grenzen op te rekken, maar op de een of andere manier is mijn hoofd nog steeds niet in staat om concentratie langer dan een half uur vast te houden of simpelweg iets te kunnen onthouden. En als ik al een keer m’n grenzen te ver overga, bijvoorbeeld omdat ik wéér het hele verhaal moet vertellen of ervan overtuigd ben dat nu ook de tijd gekomen is om te gaan trainen voor 10K hardlopen, dan word ik fijn beloond met een terugval. En dan zeggen ze dat ik moet stoppen met zo destructief met mezelf bezig te zijn. Of, nog mooier, dat ik er in m’n vrije tijd wel heel erg rekening mee moet houden dat ik goed moet kunnen re-integreren…
Ik vraag me af of ik dit nog wel wil, maar ik heb op dit moment weinig keus.

En dus ga ik maar weer verder op zoek naar hulp om beter te worden. Naar iets of iemand om mij en mijn energie te coachen naar een hoger level. Ik wil zo graag van mijn volle hoofd en de daarbij horende allesoverheersende moeheid afkomen en volgens mij mag ik dat ook best willen na ruim een jaar…

Photo by Outcast India on Unsplash

Toe maar, een reactie mag! ☺︎

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.